Երաժիշտը, հետախույզը, դեսպանը
14.04.2023 | 20:31
Արմեն Սարգսյանը ծնվել է 1958 թվականի մարտի 20-ին, Կիրովականում: Կարճ ժամանակ անց ընտանիքը տեղափոխվել է Երևան: Սովորել է Պուշկինի անվան միջնակարգ դպրոցում, Սայաթ-Նովայի անվան երաժշտական կրթահամալիրում:
1976-ին ընդունվել է Երևանի պետական համալսարանի արևելագիտության ֆակուլտետի արաբերենի բաժին: Արդեն ուսման տարիներից արժանանում է հատուկ ծառայությունների ուշադրությանը` ավարտելուն պես աշխատանքի առաջարկություն ստանալով խորհրդային բանակի գլխավոր հետախուզական վարչությունից: Սակայն նրա երազանքները կապված էին պետանվտանգության մարմինների հետ` գայթակղում էին հետախույզի մասնագիտության ռոմանտիզմն ու այդ աշխատանքի առանցքային նշանակությունը երկրի անվտանգության համակարգում:
ՊԱԿ-ում երկամյա գործունեությունից հետո (համակարգել է արտասահմանցի ուսանողների հետ աշխատանքը) ուսուցման է գործուղվել պետանվտանգության Տաշքենդի դպրոց: Ընդհանուր առումով Ա. Սարգսյանը համակարգում աշխատել է 12 տարի` այդ ընթացքում ունենալով աշխատանքային վերընթաց, որն ամրագրվել է զանազան պարգևատրումներով, կոչումների շնորհումով, աշխատանքային նոր տեղամասերի վստահումով: Այդ տարիներին նրա իրականացրած գործունեությունից հատկապես նշելի է լեգենդար Մոնթե Մելքոնյանի անձի անվտանգության ապահովման հետ կապված հանձնարարությունը:
1994 թվականից Ա. Սարգսյանը ծառայության է անցնում ՀՀ պաշտպանության նախարարություն` արտաքին կապերի և ռազմական համագործակցության վարչություն: Այդ ժամանակաշրջանում նա երկրի հետ մեկտեղ փաստացի առաջին քայլերն էր անում ռազմական դիվանագիտությունում, որն ուղեկցվում է արտասահմանյան երկրներում (Մեծ Բրիտանիա, Գերմանիա) իրականացված ինտենսիվ ուսուցմամբ: Հետևում է արագ բարձրացումը կարիերայի աստիճաններով` բաժնի վարիչի, վարչության պետի տեղակալ։ 1998-1999 թվերին նրան արդեն վստահվել էր արտաքին կապերի և միջազգային ռազմական համագորակցության վարչության ղեկավարումը:
Պաշտպանության նախարարության ոլորտում այս տարիներն ակտիվ գործունեության շրջան էին տարբեր երկրների հետ ամենաբարձր մակարդակով հարաբերություններ հաստատելու առումով: Հայաստանն իրեն հաստատում էր որպես մի երկիր, որը ցույց էր տալիս` ունի ռազմավարական դաշնակից, բայցև պատրաստ է գերտերությունների հետ համագործակցությանը։
ՀՀ պաշտպանության նախարարության արտաքին կապերի և միջազգային ռազմական համագորակցության վարչության պետի պաշտոնին նրա նշանակմանը հետևած աշխատանքային հաջորդ տեղամասը գործունեության միանգամայն նոր ոլորտ էր։ 1999-ի հունիսի 3-ին գնդապետի հերթական զինվորական կոչումը ստացած Ա. Սարգսյանն ութ օր անց նշանակվում է Չինաստանում Հայաստանի ռազմական կցորդ։
2002 թվականին հետևում է Ա. Սարգսյանի նոր նշանակումը։ Այս անգամ աշխատանքային երկիրն Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներն էր։ Հետևողական գործունեությունն այստեղ էլ բերում է իր հաջող պտուղները՝ առավելագույնի հասցնելով երկկողմ օրակարգն ու երկկողմ բարձր մակարդակի շփումները։
Վեց տարի անց հետևում է նոր նշանակումը, որն իր հերթին նշանակում էր ազգային անվտանգության համակարգում ու երկրի պաշտպանության նախարարությունում քառորդ դար անբասիր ու նվիրված աշխատելուց հետո զորացրում ՀՀ զինված ուժերից։ Ա. Սարգսյանը վերադառնում է Չինաստան, սակայն այս անգամ միանգամայն նոր՝ դեսպանի կարգավիճակով։ Նստավայր ունենալով Պեկինը՝ նա միաժամանակ, որպես ՀՀ դեսպան, հավատարմագրվեց Սինգապուրում, Մոնղոլիայում, Վիետնամում ու Հարավային Կորեայում։
2016 թվականին Բուլղարիայում ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպանի պաշտոնում նշանակումը ցավոք վերջինն եղավ հաջողակ դիվանագետի կյանքում։ Չարաբաստիկ հիվանդությունը հետևողականորեն արել էր իր սև գործը և 2019-ին նա հարկադրված էր գրել ազատման դիմումը։ Նման ակտիվ կյանքով ապրած մարդը չէր կարող իրեն թույլ տալ պասիվ կամ համեմատաբար պասիվ կենսակերպ, իսկ երկրային կյանքում նրա մնալը դարձել էր հաշված ժամանակի բան...
Արմեն Սարգսյանը մի անձնավորություն էր, ով վարպետորեն ու մեծ արդյունավետությամբ կարող էր ի գործ դնել իր իմացությունը, կապերը, ունեցած շնորհները: Ջութակին փայլուն տիրապետելը մեկ անգամ չէ, որ ծառայել է նրա կատարմամբ հայ ու ընդհանրապես համաշխարհային երաժշտարվեստը ներկայացնելուն: Իսկ ինչ միայն արժեր աշխարհահռչակ Շառլ Ազնավուրի հետ Չինաստանում Ֆրանսիայի դեսպանատուն այցելելն ու նախապես հիմնովին պլանավորված միջոցառումը մեծանուն հայի հետ փայլուն այնպիսի տոնախմբության վերածելը, որն իսկապես մշակութային անպատմելի երևույթ էր:
Այսպիսին էր Արմեն Սարգսյանը` երաժշտին, հետախույզին դեսպանին մեկտեղած մարդը:
ԱԱԾ պահեստազորի սպաների միություն ՀԿ
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
.
.
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
-
Ասում են
Ադրբեջանը վերսկսել է պատերազմը Լեռնային Ղարաբաղի դեմ՝ գնդակոծելով խաղաղ բնակիչներին և քաղաքացիական ենթակառուցվածքները
Տարածաշրջանային
